با سلام بر شهدا و همه نیکان عالم

در سه دهه گذشته و قبل از آن در بین دانش آموزان  سرخه ای رسم بود که برای مطالعه به خصوص ایام امتحانات به کوچه باغات یا در مسیر جریان آب کشاورزی در مجاور مزارع که فضایی سرسبز با هوایی مطبوع و خلوت داشت  با پای پیاده یا دوچرخه می رفتند. یادشان به خیر شهیدان عبدالله اسلامی و سعید حسنان عصر یک روز بهاری برای مطالعه به منطقه شرق سرخه به نام رودخانه و سنگلج رفتیم دوچرخه ام را در پای درختی گذاشتم و هر یک با فاصله مشغول مطالعه شدیم. هنگامی که می خواستیم برگردیم دو چرخه ام را هر چه گشتم پیدا نکردم. این دو شهید به کمک هم به صورت پنهانی آن را بالای درختی گذاشته و پنهان کرده بودند !

به کمک همدیگر آن را پایین آوردیم و آن ها با این کارمی خواستند شوخی کرده باشند و خستگی مطالعه از تنمان بیرون رود. خلاصه کلی خندیدیم و آن خاطره بود که برای همیشه ماند.

شهید عبدالله اسلامی از نظر درسی یک سال از حقیر بالاتر بود وبا شهید سعید حسنان همکلاس بودم.این دو شهید در یک محله زندگی می کردند.

شهید اسلامی از هوش بالایی برخوردار بود و از دانش آموزان درسخوان و زرنگ کلاس به شمار می رفت و هر ساله با نمرات عالی در خرداد ماه قبول می شد.

خدا روح شهدا را شاد فرماید.محمد حسین احسانی